آغوش من باز است

.
.
بیا امشب اجل ,آغوش من باز است

سروش کبریایی باتو دمساز است

سراسر جان من آلوده احساس پرواز است

من امشب آنچنان از اشتیاق مردنم مستم

که تا صبح شفق با نغمه های ضرب تو ای مرگ میرقصم

من امشب شوکران مرگ می خواهم

و با مستی زهر آلود آن از درد می خوانم

خداوندا

من از دست تو دلگیرم

.....................................بدون شک پس از مرگم گریبان تو میگیرم

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


ازیادم... .

.
.
وقتی می رفت،گفت:توراهم میبرم...

گفتم:کجا!!!

...............................................................گفت:ازیادم...
.
.

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


خــسته ام

.
.
خــسته ام!خــسته ی نــبودنــت..!

خســته از روزهــایی کــه بـــی تــو شـــب مـــــی شـــود.

وشـــب هـــایی کـــه بازهــم بـــی تــو مــــــی گــذرد

تــا کــه طلــوع و غــــروبـــی دیــگــــر بــیایـــند

وبـــاز هـــم گـــذر زمـــان هــا کـــه

بـــــی تــــو مــــــی گــذرد!

..................................................................مـــــــی گذرد...!

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


دست نیافتنی تری ...

هرچقدر باارزش باشی . . .

دست نیافتنی تری ...

در اوج زیبایی اگر بی ارزش باشی ...

دست به دست می چرخی.. .

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


خدایا پس چیلا آنلاین نمیشه

خدایا پس چیلا آنلاین نمیشه دوس جونی من ... یهنی خوابیش برده ؟؟؟ من که تا نبینمش نمیتونم بیخوابم ...

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


گاهی عمر تلف میشود پای یک احساس..

گاهی عمر تلف میشود پای یک احساس..
گاهی احساس تلف میشود به پای عمر...
و چــــــــــه عذابی میکشد کسی که هم عمرش تلف شد هم احساسش........

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


. . . او نِمیرَفْتْ . . .

. . . کآشْ حَدِاَقَلْ جَوآنْمَرْدےْ مےْ کَردےْ . . .

. . . وَ مَهــْـرَبآنےْ اَمْ رآ بَهآنه ے رَفْتَنَتْ نِمےْ کَردےْ . . .

. . . تآ مَـטּْ مَجْبُورْ نَشَوَمْ هَرْ رُوزْ سَنْگْ رآ نِشآטּِ دِلَمْ بدَهَمْ . . .

. . . وَ بگُویَمْ اَگَرْ مِثْلِ ایـטּْ بُودےْ . . .

. . . او نِمیرَفْتْ . . .

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


♥وارث قلبم♥

♥مهربانم♥
♥وارث قلبم♥
از♥تو♥ مینویسم
باور نمی كنم
اینگونه عاشقـانه
در مـن ، حبس شده باشی!!
بگو با چه جادوئی
مرا اینگونه نا عادلانه وقف خودت كردی؟
بگذار در آغوش دیدگانت سبز شوم
از برگ ریزان چشمانت بگذرم
از آبشار گونه هایت سرازیر شوم
و در دشت لبانت
غنچه های بوسه را بچینم
آه. . .
سبدم پر گل شد
گلستانی از وجود تو در من نهفته است
هــیچ میدونی؟
زیــباترین عــاشــقانــه ای کــه برام گفــتی
وقــتی بــود که
اسمــمو بــا “مــیــم” به انــتها رسوندی...
کلام اخر
تو را تا بینهایت دوســـــــ♥ت دارم

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


رفت و آمد

رفت و آمد ،

رفت و آمد ،

اینقدر رفت و آمد
كه از یاد برد ، چیزی به نام ماندن هم وجود دارد!

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


این یـ ـ ه قـــــآنونه . . !

اگـــــه بـهش زنـــگ میزنی ُ رد میکنه . . .

اگـــــه بهش میگی دوسـ ـت دارم و اون فقــــط میخنده . . .

اگـــــه شـــــبآ بدون شبــخیر گفتن تــــو خـ وآبش میـ ـبره . . .

یعنی تــــآریخ انقضـ ـآی ِ تو توی دلــــش تموم شده . .!

این یـ ـ ه قـــــآنونه . . !

بــــآ قـ ـآنونِ آدمــــآ نجــــنگـ . .!

غــرورت لــــِه میشهــ . . .!

 

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


خیلی چیزا یاد گرفتم

هر چند مال من نشدی ولی ازت خیلی چیزها یاد گرفتم . . .

یاد گرفتم به خاطر کسی که دوستش دارم باید دروغ بگم ,

یاد گرفتم هیچ وقت هیچ کس ارزش شکستن غرورمو نداره ,

یاد گرفتم تو زندگیم به کسی که بفهمم دوستم داره هر روز دلشو به بهونه ای بشکنم ,

یاد گرفتم گریه های هیچ کس رو باور نکنم ,

یاد گرفتم به کسی اجازه ی جبران اشتباهش رو ندم ,

یاد گرفتم هر روز از عاشقی حرف بزنم ولی خودم عاشق نباشم ,

خیلی چیزا یاد گرفتم خیلی چیزا .

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


ولش كن ، همین خوبه

پدرش بهش گفت این 1000تا چسب زخم رو بفروش تا برات كفش بخرم ‌
بچه نشست با خودش فكر كرد یعنی باید آرزو كنم
1000نفر یه جاشون زخم بشه تا من كفش بخرم ؟
ولش كن ، همین خوبه

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


می ترسم بهانه گیر شود...!


چشمان عروسکم را می گیرم
نمی خواهم مثل من ببیند و حسرت بکشد
می ترسم بهانه گیر شود...!

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


منطق عشق

منطق عشق همین است که لیلا باشی

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


می گوینــــــــــــد دلتنگتـــــــ نباشـــــــم

می گوینــــــــــــد دلتنگتـــــــ نباشـــــــم

خــــــــــــــــــدای مــــــــن...

انگـــــــار بــــــــه آبــــــــــــ می گوینــــــــــد "خیـــــــــس" نبــــــاش...!


 

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


مثــل دل ِ تو ...

زمــســتــان هــم بــه ســَــردی گــذشت ...

مثــل دل ِ تو ...

از دل ِ من ...

بــــرفــهـــایش هــمه آب شدند ...

مثـــل دلِ من ...

برای ِ دل ِ تو ...

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


مـטּ בُפֿـتر هـستـمــ و تـو مـَرב !

مـטּ בُפֿـتر هـستـمــ و تـو مـَرב !

امـــآ ...

نـگرآטּ نبـآشــ بـہ ڪســے نـخوآهـَمـ گـفـتــ ڪہ

בر پس ِ مـشڪلآتــ و בرבهـآیـے ڪہ

تـو بـرآیـمـ سـآخـتـے و تحمـل ڪرבمـ ...

בر پس ِ نـآمرבے و نـآمـهربانے هـآیـے ڪہ בیـدمـــ و בمــــ نـزבمـــ ...

בر پس ِ بـے مـعرفـتـے هـآیـے ڪہ בیدمـ و

معرفتــ هــآیـے ڪہ بہ خـرج בآבمـــ ،

مـטּ مــَرב تــَر بـوבمـــ !

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


دل دارد ..

هرچه باشد او هم آدم است ....
دل دارد ..
اگـــر دوستت دارم هـــایت را نشنیــده گرفت غصه نخور ...
اگـــر رفت گریــــه نکن ...
یک روز چشمــــهای یکــــ نفر عـــاشقش میکند
یک روز معنی کم محلی را می فهمد ....
یک روز شکستـن را درک میکند ...
آن روز می فـــهمد آه هـایی که کشیدی از تــهِ قلبت بوده ....
می فهــمد شکـــستـن یک آدم تـــاوانِ سنگینی دارد ... !!

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


آرام میـــــروم ...


آرام میـــــروم ...


آنچنـاטּ آرام کــﮧ نـدانـــے کـــے رفتـﮧ ام ....


اما وقتــے جاےِ خـــــــــــــ ـ ـ ـــــــــــالــے مـرا بـبـیـنــے ...،


آنچنـاטּ ســــــــخت رفتـﮧ ام ...


کـﮧ تمـام عــــــــمر بنشینــے و زمـاטּ رفتـنـم را فرامـوش نکنــے ؛

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


گفتی مے روم ، باران که ببارد بر مے گردم


گفتی مے روم ، باران که ببارد بر مے گردم
باور کـردم ...
حالا سالـهـا از دورے دیدار مے گذرند.
در گذر، بارانـ هایی کـﮧ آمدند
تا دستـــ خـلوتـــ مرا بـﮧ دور دستـهـاے تو گره بزنـد.
می گذرد و تو نیامدی... حق داری
دیگر روزگار اعتماد با باران و بوتـﮧ های خـیالی گذشتـﮧ است
آرے
حالا خـوبــــ می دانم هر بارانے کــﮧ ببارد،
چشمانی منتظر دنبال دستـهاے تنـهایی می گردندکـﮧ صاحبـــ شوند
و قرار استـــ روزی بـﮧ بـهـانـﮧ ی باران باز گردنـد ..

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


عاشقـانتـــ تـو را ترکــــ مـﮯ کنـنـد


اگـر بـراﮮ " تـ ـ ـ ـو " شعـرﮮ عاشقـانــہ بـخـوانــم

ایـن شعـر تا ابــــد بـا " تـ ـ ـ ـو " خواهـد زیسـتـــ

حتـــﮯ وقتـــﮯ کـہ مــن دیگــر نبــاشــم

یـا وقتــﮯ کـہ دیگــر میــان مـا عشقـﮯ نبـاشــد

شعـر عاشقـانــہ بـیـشتـر از آدم هــا مــﮯ مانـد

عاشقـانتـــ تـو را ترکــــ مـﮯ کنـنـد

امـا شعــر عاشقـانــہ

همیـشــہ بـا تـو خـواهـد بــود

پس بگـذار برایـتـــ شعـرﮮ عاشقـانــہ بخـوانــم!

شعـرﮮ از اعمـاق جـ ـ ـ ــان٫

کـہ مــرا بہ یــاد " تـ ـ ـ ـو " آورد...

شعـرﮮ کـہ همیـشـہ بـا تـو بمـانـد.

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


تنهات نزاه

با کسی باش که
وقتایی که دلت گرفته
حوصله نداری
ناراحتی
حس میکنی یه دنیا غم داری
بلد باشه شادت کنه
راه قلبتو بلد باشه
تنهات نزاه



نويسنده : خـــاله جــــــــــون


سکوتـــــــــــــ …..

سکوتـــــــــــــ …..



و دیگر هیچ نمی گویم …!



که این بزرگترین اعتراض دل من است





نويسنده : خـــاله جــــــــــون


دوری

فقــــط دوری نیســــت کـــه
آدم رو می ســـوزونــه
بودن و مــــال تـــو نبـــودن
دردش بیشتـــــــــره

 


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


تناقض


 تناقض از سر و کله ات می‌بارد !!


چشمانت را ببند ، بعد بگو دوستت دارم


 بذار این دروغت، به دلِ صاب مُرده ام بچسبد


 نگاهت با صداقت تمام، دروغ‌هایت را فریاد می‌زند …..





نويسنده : خـــاله جــــــــــون


دیوونه من که باهاتم




 

 بعضی وقتا هست که دوست داری کنارت باشه

 


 


 

محکم بغلت کنه



 

بذاره اشک بریزی راحت شی

 


 


بعد آروم تو گوشت بگه: ” دیوونه من که باهاتم ”….


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


تو خيال ميكردي تا آخر دنيا مي توني

 



کسي را که خيلي دوست داري ، زود از دست مي دهي!!


پیش از آنکه خوب نگاهش کني


پیش از آنكه او را در آغوش بگيري


 پیش از آنکه تمام حرفهايت را به او بگويي


پیش از آنکه همه لبخندهايت را به او نشان بدهي


مثل پروانه اي زيبا ، بال ميگيرد و دور مي شود


 و تو خيال ميكردي تا آخر دنيا مي توني


هر روز طلوع آفتاب را با او تماشا كني!!



نويسنده : خـــاله جــــــــــون


تو دست در دست تنهايي دادي




با خود گفتي اگر اين بار ببينمش دست او را مي گيرم



 خيلي محكم مي گيرم و نمي گذارم كه برود



 او بايد براي هميشه در کنارم بماند



دستي را گرفتي اما اين دست كيست كه خيلي سرده ؟



تو دست در دست تنهايي دادي



 اون دست رهات نمي كنه !!


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


این رسم زندگیست

 




 

رسم زندگی این است روزی کسی را دوست داری



و روز بعد تنهایی به همین سادگی او رفته است



و همه چیز تمام شده ، مثل یک مهمانی که به آخر می رسد



و تو به حال خود رها می شوی ، چرا غمگینی ؟؟



 این رسم زندگیست ، پس تنها آواز بخوان ......




نويسنده : خـــاله جــــــــــون


خب به درک...!!

دل کندن از اون همه عشقی که به تو داشتم
منو به جایی رسوند که حالا ،
تو چشمای یکی دیگه زل بزنمو بگم:
عاشقمی؟!!
خب به درک...!!

 


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


او که ميرود ......





 او که ميرود ......


 براي هميشه هم مي رود


و آنقدر تنها مي شوي که حتي نام روزها را فراموش ميکني


و گذشت زمان را احساس نمي كني


 از صداي تيك تيك ساعت بيزار مي شوي


و با آنكه تنگ دل تو شكست اما ماهيش آزاد نشد


ماهی دوست داشتنی دل من ، عشق من ......



نويسنده : خـــاله جــــــــــون


منو تنها گذاشتی



رفتنت


نبودنت


نامردیت


هیچ کدوم اون قدر اذیتم نکرد که این این فکر داغونم کرد


و یه بغض که داره خفم می کنه ..... که چه جوری نگاهت کرد


که منو تنها گذاشتی ؟؟


که جامو این قدر زود تو قلبت گرفت .......



نويسنده : خـــاله جــــــــــون


شیشه ی پنجره را باران شست

شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست...؟
چه بگویم با تو ؟
دلم از سنگ که نیست
گریه در خلوت دل ، ننگ که نیست
چه بگویم با تو ؟
که سحرگه دل من باز از دست تو ای رفته ز دست
سخت در سینه به تنگ آمده بود

 


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


اونکه هیچوقت منو نخواست تو بودی !!




 یکی بود، یکی نبود


اونکه بود تو بودی، اونکه تو قلب تو نبود من بودم!


یکی داشت، یکی نداشت


اونکه داشت تو بودی، اونکه جز تو کسی را نداشت من بودم!


یکی رفت، یکی نرفت


اونکه رفت تو بودی، اونکه به جز تو دنبال هیچکس نرفت من بودم!


یکی خواست، یکی نخواست


اونکه می‌خواست من بودم


اونکه هیچوقت منو نخواست تو بودی !!


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


غربت و غم

طلوع غربت و غم شد غروب آخرین دیدار

نشینم من به یاد تو همه شب تا سحر بیدار

همه شب تا سحر من با ستاره از تو می گویم

ز عشق و شوق دیدار تو با مهتاب می گویم

که عشقت بر دلم چون نور بخشید

به قلب خسته من، جانی تازه بخشید

ولی اکنون فراقت نازنینم

به قلبم غربت و غم هدیه بخشید

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


گره من

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

باز کردم گره روح را

 

ازتن

دیوار تن فرو ریخت .

روح آزاد نشد .


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


زخــم اســــت ...

خــدایا دیـــــدی ...؟!!
کلی بـــــاران فرستادی ،
تا این لکه ها را از دلـــم بشویی ... !!!
من که گــــفته بودم لکه نیست ... !!!
زخــم اســــت ...

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


خــداونــد بـا تـوسـت . . .



همه افراد خوشبخت خدا را در دل دارند .


پس تو را چه غم که اینقدر احساس تنهایی میکنی . . .


بدان در تـنـهـا ترین لحـظات و در هر شرایط

خــداونــد بـا تـوسـت . . .

نويسنده : خـــاله جــــــــــون


خدایا


خدایا
دلم را کسانی میشکنند که هرگز راضی به شکستن دلشان نبودم
نه راضی بودم و نه رسمش را می دانستم
از آدمهایت نمیگذرم از دل سنگشان
از جنبه نداشتنشان از همه خوبی هایی که دلشان را زد
خدایا
از خودم هم نمیگذرم
حق من این همه این همه مهربان بودن و احساس داشتن نبود حق من این همه تنهایی نبود
خدایا من با آدمهایت بد نبودم
اما بد کردن…
آن ها را به تو واگذار میکنم…


نويسنده : خـــاله جــــــــــون


بهتر که رفتی...!!

اینقدر من را از رفتنت نترسان

همه ی ما رفتنی هستیم

قرار نیست همیشه بمانیم

ماندن کنار هر کسی لیاقت

می خواد نه بهانه حالا بلند

میگم لیاقت ماندن را نداشتی

بهتر که رفتی...!!

نويسنده : خـــاله جــــــــــون